Якчанд шехр дар васфи Тирамох меорем. Шеърхо дар васфи Тирамох аз сомонаи Donish.su >>>>
Тирамоҳ асту барг мерезад
Дар лабонаш таронаи падруд.
Нигаҳи офтоб ҳам кунд аст,
Меравад хастаҷон ба хонаи буд.
Ёд орам зи чашми бодомат,
Накҳати навбаҳор меояд.
Ёд орам чу хандаҳоятро,
Қаҳ-қаҳи обшор меояд.
Тирамоҳ асту рӯд хушкида
Хушклаб мондаанд соҳилҳо.
Зоғҳо мепаранд фориғбол
Доғсон дар фазои манзилҳо.
Баҳри мо лек навбаҳори дил аст,
Дар дили мо талотуми дарёст.
Парфишонии баргҳои хазон
Болафшонии парастуҳост.
Чор ҳадди Душанбе чун девор
Кӯҳҳо сарсафед гардиданд.
Нафаси барф мезанад ба димоғ,
Чашмаҳо нопадид гардиданд.
Шукри қисмат, ки мо ҷавон астем,
Чашмаи шавқи мо хурӯшон аст.
Гар баҳорам ту бошӣ, бокам нест,
К-аз паи тирамаҳ зимистон аст…
Боз омад тирамоҳ
Боз омад тирамаҳ бо баргҳои зарди хеш,
Бо ситези гирдбоду бо ғубору гарди хеш.
Орзуҳои ҷавонмарги мананд ин баргҳо,
Ки ба рӯи хок мерезанд оҳу дарди хеш.
Бори аввал, к-аз қазо ними нигаҳ дидам туро,
Дар хазонрезони танги тирамаҳ дидам туро.
Ман хазонафшону ту маҳзи гулафшони баҳор,
Шоири ғарқи гунаҳ, эй бегунаҳ, дидам туро.
Ту зи мулки навбаҳорон сӯи ман меомадӣ,
Бо навои обшорон сӯи ман меомадӣ.
Ёд меовард аз чил соли ман чил кокулат,
Бо суруди обшорон сӯи ман меомадӣ.
Тозаву тар будӣ мисли сабзаи наврустае,
Покрӯ будӣ ба сони барги бороншустае.
Сӯи ман меомадӣ бо орзуҳои дароз,
Сӯи ман меомадӣ аз хештан ворастае.
Чашмҳоят роҳҷӯи кишвари афсона буд,
Ормонат хостори ошиқи девона буд.
Синаат чун синаи хоки баҳорон медамид,
Дарди ишқат орзуманди дили фарзона буд.
Мегузаштем аз миёни боғҳои тирамоҳ,
Ту ба ҳусни сабзу ман бо доғҳои тирамоҳ.
Хотири ту пур зи нузҳат мисли Наврӯзи бузург,
Хотири ман холӣ мисли лоғҳои тирамоҳ.
Ман ғазал мехондамат аз заъфарониҳои умр,
Ту ғазал мехондиям аз гулфишониҳои умр.
Ман дарахти заъфарону ту дарахти арғувон,
Ман хазону ту гули тар аз нишониҳои умр…
Боз омад тирамаҳ бо баргҳои зарди хеш,
Бо ситези гирдбоду бо ғубору гарди хеш.
Мову ту гар дар баҳорон рӯ ба рӯ меомадем,
Кай чунин нолидаме аз қисмати номарди хеш?
